Materials for the lesson

3 κουτιά από σπίρτα γεμάτα με καφέ, άμμο και βαμβάκι.(Σύμφωνα με το βιβλίο η άλλα υλικά της επιλογής του δάσκαλου)
Μια ζυγαριά μικρών αντικειμένων (της κουζίνας η ακριβείας αν είναι δυνατόν). Είναι η ζυγαριά-πασαρέλα από όπου θα περάσουν όλα τα επιλεγμένα αντικείμενα να ζυγιστούν.
Μια κολλητική χαρτοταινία. Η sticker.

Το καμπανάκι του δάσκαλου

Layout of the classroom

Τα θρανία στην κανονική τους θέση αλλά ένα από αυτά θα τοποθετηθεί μπροστά από όλα και θα έχει περιθώριο ώστε τα παιδιά να μπορούν να περπατούν μπροστά και πίσω του. Πίσω του θα καθίσουν ο δάσκαλος και οι κριτές (τρία παιδιά που εναλλάσσονται και τα τρία σπιρτόκουτα.)

1^st Phase

Ο δάσκαλος ζητάει από τα παιδιά να βγάλουν από τις τσάντες τους τα πράγματα τους και να διαλέξουν ένα από αυτά. Το επιλεγμένο αντικείμενο θα περάσει από την ζυγαριά-πασαρέλα και θα ζυγιστεί για να βρεθεί το βάρος του.
Σβηστήρες, ξύστρες, τετράδια, μολύβια, στυλό, βιβλία, το σάντουιτς που μας έδωσε η μαμά από το σπίτι. Μπισκότα, σοκολάτες κλπ βγαίνουν στην φόρα. Και περιμένουν στη σειρά τους να ζυγιστούν και να δούμε ποιος βγαίνει βαρύτερος και ποιος ελαφρύτερος. (αποφεύγουμε το πρώτος, δεύτερος η το χοντρός, αδύνατος για ευνόητους λόγους διακρίσεων κλπ).

2^nd Phase

Ο δάσκαλος εγκαθιστά την ζυγαριά-πασαρέλα πάνω στο κεντρικό θρανίο.
Εμφανίζει τους τρεις κριτές : Τα κουτιά με τον καφέ, την άμμο, το βαμβάκι και τα δίνει σε τρία παιδιά της επιλογής του. Τα κουτιά είναι ανοιχτά και φαίνεται τι έχουν μέσα. Τα τρία παιδιά πιάνουν με τα χέρια τους τα τρία κουτιά και κρίνουν ποιο είναι βαρύτερο και ποιο ελαφρύτερο. Μετά τα ζυγίζουν και βρίσκουν το βάρος τους με ακρίβεια. Η άμμος είναι βαρύτερη και το βαμβάκι ελαφρύτερο. Μετά τα κουτιά κλείνουν. Οι τρεις κριτές (κουτιά και παιδιά) στέκονται από την μία μεριά του θρανίου-πασαρέλα και αρχίζει η παρέλαση όλων των άλλων. Ενα-ένα τα παιδιά περνούν από το θρανίο και ζυγίζουν τα αντικείμενα τους. Στην άλλη άκρη στέκεται ο δάσκαλος και επιβλέπει. Ένα από τα παιδιά κολλάει ένα sticker η ένα κομμάτι χαρτοταινία πάνω στο αντικείμενο του κάθε παιδιού. Το παιδί (η ο δάσκαλος) γράφει πάνω το βάρος του αντικειμένου έτσι όπως το έδειξε η ζυγαριά.
Αν το κρίνει ο δάσκαλος και για λόγους ισονομίας μπορεί στη θέση των κριτών να εναλλάσσονται τα παιδιά.

3d Phase

Αφού τελειώσουν όλα τα παιδιά και έχουν ζυγιστεί τα αντικείμενα τους, κάθονται στα θρανία τους με τα αντικείμενα τους μπροστά τους να γράφουν το βάρος τους πάνω στο sticker. Ο δάσκαλος ρωτάει τυχαία ένα παιδί: Ποιο είναι το βάρος του αντικειμένου του. (Απάντηση)
Ο δάσκαλος ρωτάει ποιο παιδί έχει βαρύτερο η ελαφρύτερο αντικείμενο από το πρώτο. (χεριά σηκώνονται, απαντήσεις δίνονται σύμφωνα με το ζύγισμα και το sticker). Σιγά-σιγά και με ερωταπαντήσεις γίνεται μία ταξινόμηση όλων των αντικειμένων από το βαρύτερο στο ελαφρύτερο. Τα αντικείμενα γράφονται στον πίνακα με τα ονόματα των παιδιών δίπλα. Αν υπάρχουν διχογνωμίες τα αντικείμενα ξαναζυγίζονται. Οι τρεις κριτές κουτιά είναι στη θέση τους.

Μέσα σε διάλογο βρίσκεται η σειρά των αντικειμένων σύμφωνα με το βάρος τους.

4^th Phase

Από την ταξινόμηση αυτή μπορεί να προκύψει ένας πλούσιος διάλογος συγκρίσεων του βάρους των αντικειμένων. (Η σβηστήρα που είναι πιο ελαφριά από το τετράδιο, αλλά πιο βαριά από το μολύβι κλπ)

5^th Phase

Το μάθημα προχωράει παραπέρα.
Το ζύγισμα των τριών κουτιών/κριτών.
Τα κουτιά-κριτές που έχουν μείνει στο θρανίο δίπλα στη ζυγαριά- πασαρέλα είναι κλειστά.
Ο δάσκαλος τα ανακατεύει ώστε τα παιδιά να μην ξέρουν ποιο κουτί έχει την άμμο, ποιο τον καφέ και ποιο το βαμβάκι.
Τα παιδιά καλούνται να πιάσουν με τα χέρια τους τα τρία σπιρτόκουτα και να βρουν με κριτήριο μόνο το βάρος τους τι έχουν τα κουτιά μέσα.
(φυσικά το βαρύτερο έχει την άμμο και το ελαφρύτερο το βαμβάκι.